Stephen Thompson ve Steven Moffat‘ın beraber yazdığı Time Heist izleyicilere biraz “Blink”‘i anımsattı. Bölüm banka soygunu yapmanın vermiş olduğu heyecan sayesinde sürekli aksiyonla geçiyor. Neden banka soyduklarını hatırlamamaları da bu işin gizemini bölüm sonuna kadar korumalarını sağlıyor ve bölümün izlenebilirliğini sağlıyor. Yan karakterler Psi (Jonathan Bailey) ve Saibra ( Pippa Bennett-Warner) bankanın soyulması işini oldukça kolaylaştırıyorlar. Bölümde Clara sezon başlarına göre daha geri planda kalıyor. Bölüm sonu ise “Hide” bölümü ile çok benzerlik gösteriyor.
Bu sezon “Don’t Breath” ile başladık, bu bölümde ise “Don’t Think” ile devam ediyoruz. Sanırım göz kırpmamak yada nefes almamaktan daha zor bir şey varsa o da hiçbir şey düşünmemektir. Bölüm içinde de düşünmeme çabalarının genelde boşa çıktığını göreceksiniz. Ek olarak Doktor’un kaşları yine gündeme geliyor.
Bölümdeki kötü karakterlerden bahsetmek gerekirse ana kötü karakter Keeley Hawes‘ın canlandırdığı Ms Delphox ve Madame Karabraxos ve kullandığı “The Teller” adlı yaratık. Bölüm sonunun Hide’a benzediğini düşünürsek bölümü izlerken az çok sizi nelerin beklediğini anlayacaksınız.
Yazarlar hakkında konuşmak gerekirse, Stephen Thompson‘ın yazdığı en iyi bölüm demek yanlış olmaz. Bölüm sonunu ise kesinlikle Steven Moffat yazmış olmalı. Bu tarz bölüm sonları genelde onun işleri oluyor. Bölüme yapılacak eleştirilerden birisi yeterli zamanın olmaması olabilir. “Moffat Era” olarak bahsedilen dönemde bu iki parttan oluşan bölümleri çok sık görmüyoruz. Bir çok güzel fikir bu yüzden yeterli etkiyi yapamıyor dersek yanlış söylemiş olmayız.
